Πέμπτη 2 Οκτωβρίου 2008

Οι Απέθαντοι (2004)


Αυτό τώρα είναι αστραλέζικο, και written, edited, produced and directed by the Spieris Brothers – ναι, ναι. Και είναι 2 φιλμ σε 1.

Εξηγούμαι. Από τη μία είναι ένα καθαρόαιμο κωμικό σπλάτερ (αν υπάρχει κάτι τέτοιο) με πολλά γκορ πράγματα, αστείες και ευφυείς εξοντώσεις ζόμπι και λοιπά και λοιπά, κι από την άλλη, κι εντελώς ξαφνικά (και αναίτια…), ένα όλο προβληματισμό και βιολιά στο σάουντρακ υπαρξιακό ημιφίλμ επιστημονικής φαντασίας, κάτι πες σα τις Στενές Επαφές αλλά περασμένες στον τρίφτη.

Δεν το κατάλαβα αυτό. Δεν έπιασε σε μένα. Απ’ τη μια περνάς καλά και γελάς με το πρώτο μισό, κι από την άλλη ξενερώνεις απίστευτα με το αλλοπρόσαλλο σκηνικό που ξανοίγει μπροστά σου με το δεύτερο μισό. Να σκεφτείτε, ακόμα και ο πρωταγωνιστής ξεχνιέται, και κάνει 20 ολόκληρα λεπτά να ξαναπαίξει.

Σα να ’χεις παραγγείλει διπλό ουίσκι και να ’χει πάγο μόνο το μισό.

Ντίνγκο πράγματα.

Δεν ξέρω, προτείνεται μεν, αλλά για το κομμάτι με χωρίς πάγο.



Νομίζω καλύτερα να σταματήσω.

Γενικά μιλάω.

Δεν υπάρχουν σχόλια: