Παρασκευή 26 Σεπτεμβρίου 2008

Ομίχλη το μέλλον μας...

Θα παρακάμψω για λίγο τις κριτικές του Γάκου, για να γράψω μια πιο μέινστριμ...

Λαιπόν... είδα τις προάλλες μια ταινία που λεγόταν η ομίχλη... όχι δεν ήταν η Β μουβι που βγήκε το 2005 με τα τινέιτζερ να τρέχουν πέρα δόθε σαν τζαζλά, ούτε αυτή του παλαβού Κάρπεντερ... ήταν η μιστ και όχι η φογκ.

Τεσπα... την έκανε ο Νταραμπόντης που έκανε και τη φυλακή με τον άλλον που βγαίνει από τα σκ@τ@ και πεφτει στις λάσπες αλα πλατούν με τα χέρια στην ανάταση (δεν ακούγεται και σόι αλλά λέει πολύ το ταινιάκι.)

Είναι λέει ένα κ@λοχώρι όπου σκάει ξάφνου μια ομιχλάρα και καλύπτει τα πάντα. Αν και όλο το μέρος γίνεται σαν την Εθνική Σαλονίκη-Σέρρας τον Φεβρουάριο (εκεί πάνω στα βουνα που πιάνουν καλά τα σύνεφα) και η ορατότητα είναι υπό του μηδενός (δηλαδή βλέπεις προς τα μέσα από τα μάτια σου μόνο και καθόλου προς τα έξω), εμας μας ενδιαφέρουν μόνο κάτι καημένοι που κλειστήκανε σε υπερμαρκέτιο (καπιταλισμός δυτικός κόσμος κατανάλωση και τα σχετικά...).

Εκει μέσα που λέτε έχει κάθε καρυδιάς καρύδι (οσάν την κοινωνία μας) και κάνει ο καθένας του κεφαλιού του. Χωρίζονται και σε ομάδες (ρε μπας και θέλει να πει κάτι η ταινία με αυτές τις ομοιότητες) η οποίες βεβαίως βεβαίως έχουν διάφορες απόψεις για το τί είναι αυτό το πράγμα και τί πρέπει να κάνουνε.

Στο μεταξύ σκάνε κατα διαστήματα κάθε λογής τερατάκια από όλες τις ταινίες τρόμου που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια. Δεν κάνω πλάκα... τις παναγιάς τα μάτια έχει αυτή η ομίχλη... κάτι σαν τεράστια κιντερ έκπληξη, μόνο που δεν την τρώς... σε τρώνε αυτά που βγαίνουν... χμμμ ενδιαφέρον τουιστ.

Δεν θέλω να σας χαλάσω το τέλος.... αλλά και να μην σας το χαλάσω θα σας χαλάσει... Ως ένα σημείο καταλάβαινα που το πήγαινε ο ποιητής (με αυτούς τους συμβολισμούς που λέγαμε) αλλά στο τέλος μου βγαίνει αριστερά απότομα σε στροφή χωρίς φλας... και με ομίχλη... δηλαδή... γ@μ@ τα! Και εκεί δηλαδή που πιστεύω ότι είναι βαθύ το νόημα και κάτι πάει να κάνει, μου το ξεφτυλίζει στο τέλος και καταλίγω στο συμπέρασμα ότι πήρε κάτι πολύ λιγμένο πρίν την ταινία (καμια από εκείνες τις κονσέρβες με τα φασολάκια και τη σάλτσα, αλλά σαν αυτά που παίρνουν στο στρατό... αν είχε και ζβαν του 40 μαζί του... λογικό το αποτέλεσμα)

Με εκνεύρισε και του βάζω ένα Χ του παλιο... άντε μη βρίσω...

Δεν υπάρχουν σχόλια: